aankoop 19: jimi kleinbruinink
Jini Kleinbruinink – 1987 – Groningen
Where the triangles go #2 (2017)
70x50x50 cm
bamboe, polyester, aluminium
Mijn artistieke praktijk richt zich op het maken van sculpturen, (licht)installaties en monumentale ruimtelijke projecten. Het werk wordt zowel getoond in tentoonstellingsruimtes, waar het zich verhoudt tot het kunstdiscours, als in de openbare ruimte, waar het direct in contact staat met het alledaagse leven. Ik wil de toeschouwer een sterke zintuiglijke ervaring bieden, een super prikkel, en in de tweede plaats pas rationeel of intellectueel aanspreken.
Ik vind zeggingskracht in abstractie, de fundamentele eigenschappen van sculptuur en ik vind inspiratie in natuurlijke processen en fenomenen. Het werk ontstaat uit een wisselwerking van gevolgde methodes en de ruimte voor improvisatie en spel. Als maker ben ik op zoek naar materialen, processen en fenomenen die een metaforische ofwel poëtische betekenis in zich dragen. Zodoende tracht ik middels abstractie, beelden te maken die niet naar iets anders verwijzen, maar wel een uitspraak doen over een bepaald facet van de menselijke ervaring en perceptie.
Welke ingreep ik dan ook met mijn werk maakt, het ruimtelijk effect is nooit massief of statisch. Hoewel ik naast driedimensionale installaties ook vaste sculpturen maak, wekken deze bovenal de indruk gewichtloos te zijn, als sterren en planeten in een oneindig universum van gips, hout, bouwmaterialen en gevonden voorwerpen. Tegelijkertijd verhouden mijn kleurige assemblages zich ontegenzeggelijk tot onze eigen fysieke aanwezigheid, doordat het direct in de wereld staat en zich daartoe verhoudt. Ga je er omheen, overheen of onderdoor? En waar houdt het werk en de ruimte eromheen eigenlijk op? Het antwoord ligt ergens verscholen tussen massa en licht, banaliteit en sierlijkheid, atoom en heelal.